Weer thuis

Inmiddels is het zaterdag en ik ben weer thuis. Ik hoef niet zo vroeg te beginnen, maar het voelt wel een beetje kaal. Niet meer met de gehele groep beginnen aan de Rotterdam STOP. Het was een bijzondere week. De installatie is opstart klaar, maar daarover straks meer.
We hebben de week zonder incidenten en in een goede sfeer gewerkt. Het was voor mij een bijzondere ervaring die ik niet snel zal vergeten. Ik heb niet alleen veel geleerd over operationeel werk, maar ook over de dilemma’s die je als veiligheidskundige tegenkomt in het veld. Hoeveel ruimte geef je mensen om hun eigen gedrag te corrigeren en wanneer grijp je in. Ik heb het gevoel dat alleen de aanwezigheid van een veiligheidskundige en oprechte aandacht voor het werk van de mensen al een effect heeft op het veilig werken tijdens een STOP.
Dit sluit goed aan bij de workshop die we laatst gehouden hebben en waarbij we hebben afgesproken om als leidinggevenden vaker aanwezig te zijn bij de activiteiten op de locaties. Uit eigen ervaring kan ik melden dat dit effect heeft!

 

Er staat nu weer een  nieuwe uitdaging op me te wachten. Ik moet gaan voorbereiden voor het tentamen van donderdag. Valt niet mee met een leeg en onbestemd gevoel. Straks eerst maar een kop stevige zwarte koffie.

De donderdagmiddag van de STOP is volgens schema verlopen. Dit houdt in dat we vrijdag van plan zijn op te starten.  Vrijdag in de ochtend krijgen we nog een melding dat een van de pluggen onder de “table-top” moet worden vervangen, omdat anders de kans op ongecontroleerde gaslekkage aanwezig is. De klep moet worden uitgebouwd, nog een lastige klus. Ik denk met de operator mee hoe de klus veilig kan worden uitgevoerd . De klus wordt goed uitgedacht, waarbij inbreng van meerdere ervaren mensen wordt meegewogen. Ik heb hier een goed gevoel bij. De klus is niet gepland, maar pas na zeker stellen dat het veilig kan, wordt met de klus begonnen.  De klus wordt veilig en goed afgerond.

Ondertussen worden de veiligstellingen van de installatie opgeheven. We krijgen nog een melding dat een deel van de compressor niet is opgewarmd en dat een smeeroliepomp niet functioneert. Dit is een domper, want het opstarten van de installatie is onzeker. In het middagoverleg wordt dit doorgenomen met de verschillende aanwezigen.
Opstarten blijkt geen optie. Dit dempt de stemming behoorlijk. Je ziet dat iedereen heeft toegewerkt naar het opstarten van de installatie op vrijdag. Pech gooit hier roet in het eten. De smeeroliepomp waar onderhoud aan gepleegd is, functioneert niet.
Bij de rondvraag probeer ik iedereen nog een beetje op te vrolijken, door aan te geven dat ik heel tevreden ben dat we tot nu toe zonder incidenten en in een goede sfeer hebben gewerkt. Een (kleine) pleister op de wond.

We besluiten de installatie nog te lektesten en dan te stoppen. Voor de lektest wordt gas ingenomen en de installatie op druk gebracht. De installatie blijkt lekvrij. Een mooie afsluiter.

Het vervolgplan is om zaterdag de compressor op temperatuur te brengen en de smeeroliepomp om te bouwen. Maandag wordt de installatie opgestart. Dat is dan de officiële stop van de STOP.

Moe maar voldaan rij ik terug naar Assen. Gelukkig valt het met de files mee. Thuis staat er een dampende kop linzensoep op me te wachten.

Jammer dat ik dit laatste stukje van de STOP niet mee kan pakken, maar ik moet aan de studie. Ik heb wel besloten dat ik vaker een paar dagen in een STOP ga meedraaien.

Maar nu eerst die stevige koffie.