Deze week begon met een bezoek van Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) aan de locaties Monster en Rotterdam. SodM is de toezichthouder op de locaties van de NAM en voert met regelmaat inspecties uit. Deze keer lag de nadruk op het uitvoeren van hijswerkzaamheden en op het goed werken met de werkvergunning. Er zijn geen afwijkingen gevonden en dat voelt goed.
Om op maandag vroeg op de locatie Monster te kunnen beginnen heb ik zondag gelogeerd in het Elzenduin hotel. Prima hotel en vooral het eten op Elzenduin Beach was een belevenis. Eigenaar Marco Overmaas is een kooktalent en het was zeer aangenaam om daar een keer van te kunnen genieten. Zeker de gehele setting, eten op het strand, maakt het een bijzondere ervaring.
Het lag in mijn bedoeling om deze week alleen de maandag in het westen te zijn. Helaas is er deze week nog een incident gebeurd op de locatie Gaag dat onderzocht moest worden. Als veiligheidskundige moet je altijd flexibel zijn met je agenda, om snel op dit soort incidentonderzoeken te kunnen inspringen. Dus ik ben ook donderdag nog een dag in het westen geweest. Dit gaf mij wel de mogelijkheid om woensdagavond op het strand hard te lopen. Leuk om te doen. Zeker omdat dit, nu ik in Drenthe woon, er niet meer zo vaak van komt als vroeger.
Verder hebben we deze week de nieuwe ‘poortinstructie’ gelanceerd. Dit is een DVD voor mensen die nieuw op een NAM locatie komen werken. De DVD toont de belangrijkste regels waaraan mensen zich moeten houden. Het geeft de mensen inzicht in de belangrijkste gevaren die verbonden zijn aan het werken op een NAM locatie. Het is een mooi product geworden en het was leuk om daar aan bijgedragen te hebben. Als waardering kregen alle leden van de projectgroep een ammoniet fossiel. Een NAM kado, dat ik al aan verschillende andere mensen had uitgereikt. Extra leuk om er nu ook zelf een te krijgen.
De invulling van de tien minuten die ik heb voor de verdediging van mijn afstudeeropdracht, begint ook steeds meer vorm te krijgen. Het begint nu ook wel te kriebelen. Ik wil al wel, maar moet nog even wachten tot 6 juni. Dit geeft me de tijd om nog eens door een aantal zaken heen te lezen en mij voor te bereiden op mogelijke vragen die kunnen worden gesteld tijdens de verdediging.
Inmiddels heb ik het boek Life van Keith Richards al een tijdje uit. Leuk om te lezen en tegelijkertijd om weer eens wat Stones muziek terug te luisteren. Niet helemaal mijn ding, maar met de verhalen erachter wordt het toch bijzonder. Ik was alweer begonnen in een boek van Haruki Marukami, maar het boek dat zoon Luc met zijn vriend Maarten heeft geschreven, “Kaartenhuis” is ook uitgekomen. Dus Haruki moet even wijken voor Maarten en Luc, belangrijke dingen eerst. Een pittig werkje. Na ca. 50 pagina’s, onder andere aan het strand gelezen, ben ik onder de indruk. Het smaakt naar meer. Gelukkig nog zo’n 120 pagina’s te gaan. Benieuwd hoe dit verder gaat.
Reacties
Een reactie posten