De dood waart rond in 2012

Vorig weekend de begrafenis van mijn nichtje bijgewoond. Zij heeft de strijd tegen haar darmkanker verloren. Het was een ontroerende en tegelijk toch ook mooie gebeurtenis. Het is lastig om vrede te hebben met haar dood, het is goed om het op deze manier met familie en vrienden af te sluiten. Het was troostrijk om weer een aantal neven en nichten te zien, jammer dat het bij zo’n gebeurtenis was.

Die dag ook nog een bezoek gebracht aan mijn moeder. Die was er aanmerkelijk beter aan toe dan twee weken geleden. Ze had het minder benauwd. Hierdoor voelde ze zich beter en kwam ze zelfs uit bed om naar het toilet te gaan. Ik zag wel een breekbare vrouw. Om mijn vader wat te ontlasten heb ik die middag voor ze gekookt en hebben we gezamenlijk gegeten, rijst met kip en kerrie. Het is voor mijn vader een zware taak, het zorgen voor mijn moeder. Zeker omdat hij niet echt de gelegenheid krijgt iets voor zichzelf te doen.

De zondag erop hebben Josee en ik alle zaken van ons afgefietst tijdens een tandemtocht naar Groningen. Helaas was het die dag niet hetzelfde weer als de week ervoor. Er stond een stevige wind uit het noordwesten en de zon ging schuil achter een grijs wolkendek. Het was niettemin precies datgene wat wij nodig hadden om even helemaal leeg te geraken. Heerlijk. We zijn in Groningen naar Het Paleis geweest om naar een expositie bij Bauke en Monique van Manisch Creatief te kijken. Inspirerend!

Op het werk is het druk. We gaan een nieuw contract afsluiten met een project organisatie die voor de NAM gaat werken. Ik ben bezig met de evaluatie van de HSE gegevens van de verschillende partijen die meedingen om dit contract te krijgen.
Binnenkort wordt er een audit uitgevoerd op een project binnen de NAM. We zijn hier bezig met de voorbereidingen. Tijdens de audit zal ik ook worden geïnterviewd. Hiernaast ben ik ook nog bezig met de proces safety reviews van vier projecten. De audit en de reviews geven mij binnen korte tijd veel inzicht in de project organisatie. Dit gaat mij helpen bij het adviseren van deze organisatie.

Neven en nichten weer terugzien betekent een gezamenlijk verleden ophalen en spreken over wat ons momenteel beweegt. Bijzonder om te horen waar iedereen mee bezig is en te zien hoe iedereen verandert. Zeker als je het afzet tegen deze jeugdfoto, die ik na onze ontmoeting op zaterdag van mijn neef opgestuurd kreeg. Ongeveer zesenveertig jaar geleden ergens in Krommenie. (Weinig auto's toen in de straat).